In Duo de est quicum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Duo Reges: constructio interrete. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Sed fac ista esse non inportuna;

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

Quare ad ea primum, si videtur; Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Quod vestri non item. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;

Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?