Esse Amicitiam conamini primae nunc

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Sed ad rem redeamus; Sed hoc sane concedamus. Et nemo nimium beatus est; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Hoc non est positum in nostra actione. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

Non semper, inquam; Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Si longus, levis. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Quae contraria sunt his, malane? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.